نقرس احشایی بیشتر متعاقب دهیدراسیون در جوجه های تازه تفریخ شده بعد از گرم کردن بیش از حد یا نگهداری طولانی در هچری روی می دهد.

وقوع نقرس احشایی در ارتباط با کمبود ویتامین A، درمان با بی کربنات سدیم، مایکوتوکسیکوز و غیره است .

نقرس مفصلی با تجمع پیرامون مفصلی اورات tophi، به ویژه در اطراف مفاصل انگشتان و پاها مشخص میشود. مفاصل بزرگ می‌گردند و انگشتان بدشکل می شوند.

در موارد مزمن، رسوبات اورات را می‌توان در نای، تاج، ریش و غیر مشاهده نمود.

علل سنگ های مجاری ادرار نامشخص است و عمدتاً در مرغ های نگهداری شده در قفس دیده می شود و با انسداد یک یا هر دو میزنای توسط اورات مشخص می شود.

تعدادی از عوامل ایجاد کننده مرتبط با این وضعیت شامل پروتئین بیش از حد، کلسیم بیش از حد، مسمومیت با بیکربنات سدیم، کمبود ویتامین A و سویه های نفروتوکسیک ویروس برونشیت هستند.

استفاده از مقادیر کمتر فسفر احتمالاً به بروز بیماری کمک می کند .