به انواع زیادی از مواد با منـشاء گیاهی و حیوانی و هم چنین موادی که به دست انسان از مشتقات نفتی به دست می آید ، موم گویند. این محصول ترکیبی خـنثی با شکل پذیری زیاد در درجه حرارت پائین 32 درجه است و در مقابل این حرارت موم های گیاهی بسیار سخت شده و ساختمان بلوری پیدا می کنند.

موم طبیعی مخلوطی از اسید های چرب با زنجیره بلند مختلف است. خواص فیزیکی و شـیمیائی هر نوع موم مخصوص به خود آن است. موم زنبور عسل توسط چهار جفت غدۀ موم ساز که در زیر شکم او قرار دارد تولید می شود. این تولید با توجه به سن زنبور تغییر می کند.

زنبوران جوان مقدار بیش تری موم تولید می کنند  و هرچه سن او بالاتر برود قدرت موم سازی این غدد کمتر می شود و موم را بصورت رشته ای تولید می کند و برای این کار مجبور است از چربی های ذخیرۀ بدن خود استفاده کند و در آن صـورت عمر آنان کم خواهد شد.  شکل موم های تولیدی توسط زنبور عـسل به صورت بشقابک های کوچکی است که پس از تـرشح در مجاورتهوا خشک شده و بعد توسط خود زنبور تراشیده و جویده می شود.

سپس به آن بزاق و انواع آنزیم اضافه می کند تا نرم شود.  موم از لحاظ فیزیکی و شیمیائی در زنـبور با نژاد های مختلف تفاوت دارد. مثلاً در زنبور فلورا ساختار موم اززنجیرۀ بلند کربن است و به حدی محکم است که این زنبور بدون کمک به چیزی آن را از یـک نـقطه می بافد بطوری که به سختی می شود آن را جدا نمود.